Η στιγμή που το παιδί αφήνει πίσω του το Δημοτικό και ανοίγει την πόρτα του Γυμνασίου είναι γεμάτη ανάμικτα συναισθήματα. Υπάρχει χαρά για το καινούργιο, περηφάνια για το μεγάλωμα, αλλά και άγχος για το άγνωστο. Είναι μια περίοδος που αφορά όχι μόνο το παιδί αλλά και τον γονιό, καθώς όλοι μαζί μπαίνετε σε μια νέα φάση ζωής.
Τι ζει το παιδί σε αυτή τη μετάβαση;
- Έρχεται σε ένα νέο σχολικό περιβάλλον, πιο μεγάλο, πιο απαιτητικό.
- Καλείται να γνωρίσει νέους καθηγητές και συμμαθητές, να βρει ξανά τη θέση του.
- Χρειάζεται να οργανώσει τον χρόνο και τις υποχρεώσεις του με περισσότερη υπευθυνότητα.
- Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ βρίσκεται στην αρχή της εφηβείας, με συναισθήματα που μπορεί να αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη.
Μέσα σε αυτή τη δίνη αλλαγών, ο ρόλος του γονέα είναι πολύτιμος.
Το παιδί χρειάζεται:
- Να ξέρει ότι το ακούς χωρίς να το κρίνεις.
- Να σε νιώθει δίπλα του, ακόμα κι αν δεν έχει πάντα τις λέξεις να μιλήσει.
- Να το ενθαρρύνεις, όχι να το πιέζεις. Μικρά λόγια υποστήριξης κάνουν θαύματα.
- Να βρίσκει στο σπίτι ασφάλεια και σταθερότητα, έναν χώρο όπου μπορεί να ξεκουράζεται από τις προκλήσεις της ημέρας.
Τι μπορείτε να κάνετε μαζί
- Μιλήστε για τα θετικά της νέας αρχής – νέες φιλίες, καινούριες εμπειρίες.
- Κρατήστε επαφή με το σχολείο, αλλά και με το ίδιο το παιδί, ώστε να μη χάνεται η επικοινωνία.
- Δείξτε κατανόηση στα λάθη και στις δυσκολίες είναι μέρος της διαδικασίας μάθησης και ωρίμανσης.
Σε αυτή τη νέα φάση είναι φυσιολογικό να υπάρχει άγχος ή νευρικότητα. Αν όμως παρατηρείτε έντονη απομόνωση, συχνούς πόνους χωρίς οργανικό λόγο, έντονη άρνηση να πάει σχολείο ή γενικευμένη στενοχώρια, τότε ίσως χρειάζεται μια πιο ουσιαστική στήριξη.
Η μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο είναι ένα μεγάλο βήμα, αλλά δεν χρειάζεται να το κάνει κανείς μόνος του. Αν νιώθετε ότι δυσκολεύεστε να βρείτε ισορροπία, μη διστάσετε να αναζητήσετε βοήθεια. Με τη σωστή υποστήριξη, αυτή η νέα αρχή μπορεί να γίνει μια πολύ όμορφη εμπειρία ανάπτυξης.
